Vragen van een vakidioot

Vandaag heb ik, soms met verbazing, gekeken naar abdicatie en inhuldiging. Een paar vragen ben ik mee blijven zitten, Astrid Kersseboom gaf namelijk niet altijd tekst en uitleg.

De akte van abdicatie werd getekend door de koningin die na het tekenen geen koningin meer was, veel getuigen hebben dat in de akte bevestigd, waaronder de koning die al koning was geworden voordat hij als getuige tekende dat hij koning was geworden. In de akte is een passage opgenomen die voor archivarissen van belang is: het origineel van de akte wordt in het archief van het Kabinet van de Koning bewaard, authentieke afschriften gaan naar de Eerste Kamer, de Tweede Kamer, de Raad van State (van het Koninkrijk, dat werd me niet duidelijk?), de Staten van Aruba, de Staten van Curacao en de Staten van Sint Maarten.  Dat roept bij mij een vraag op: de koningin tekent zelf haar ontslagbrief, die moet naar haar dan voormalige werkgever. Dat zijn wij denk ik dan maar en voor ons de Staten-Generaal. Natuurlijk moeten er ook ontslagbrieven naar de Staten van de andere delen van het Koninkrijk der Nederlanden. Immers, vier landen dus vier werkgevers. Maar die vier werkgevers krijgen authentieke afschriften. Goed, ik snap dat je wat moet regelen in dit soort situaties, maar wie maakt nou die authentieke afschriften? Wie is daartoe bevoegd? De directeur van het Kabinet van de Koning? Staat niet in de bepalingen voor het Kabinet van de Koning. Maar de originele akte gaat wel naar het Kabinet van de Koning en is geen koninklijk besluit, want de koningin was geen koningin meer op het moment dat ze ondertekend had. De akte was na die eerste ondertekening nog niet volledig want de getuigen hadden nog niet getekend. Aangezien het geen koninklijk besluit is komt er ook geen ministerieel contraseign, de aanwezige ministers tekenden alleen maar als getuigen. Bovendien maakt een contraseign geen authentiek afschrift maar staat dat onder een origineel. De publicatie in het Staatsblad is ook maar een kopie, geen authentiek afschrift. Zal de directeur van het Kabinet van de Koning dan morgen gewoon naar de notaris gaan, met de getekende akte van abdicatie onder zijn arm? Denk het ook niet. Kortom, wie authenticeert de afschriften die er beloofd zijn? Uiteindelijk komt het origineel van die akte wel in het Nationaal Archief terecht, net zoals de authentieke (?) afschriften van Eerste en Tweede Kamer en van de Raad van State (al dan niet van het Koninkrijk). De drie andere landen van het koninkrijk moeten het blijven doen met authentieke afschriften.
Wat later begreep ik dat er een exemplaar van de Grondwet op de credenstafel in deNieuwe Kerk lag, samen met rijksappel, kroon en scepter. Het rijkszwaard lag er geloof ik niet bij, dat werd vastgehouden door de commandant der strijdkrachten begreep ik.  De rijksstandaard stond er ook nog bij. Maar die Grondwet, een exemplaar daarvan. Welk exemplaar is dat dan? Gewoon bij de boekhandel gehaald, een print van overheid.nl, lag er nog iets in het archief van het Kabinet van de Koning of is er gegraaid in het Nationaal Archief? De laatste wijziging van de Grondwet is van 2008 als ik het me goed herinner, en dat was maar een partiële wijziging. Een greep uit het Nationaal Archief levert dan niet de laatste Grondwet op, maar het Kabinet van de Koning heeft dan ook geen volledig exemplaar, alleen maar de laatste wijzigingen. En waarom lag het Statuut voor het Koninkrijk eigenlijk niet op de credenstafel? De hele dag werd het Statuut aangehaald, telkens in volgorde vóór de Grondwet. Tot en met in de eed/belofte van de koning aan toe: "Ik zweer (beloof) aan de volkeren van het Koninkrijk dat Ik het Statuut voor het Koninkrijk en de Grondwet steeds zal onderhoudenen handhaven.(...)" Raar.